Patron naszej auli, Przemysław Gintrowski, urodził się 21 grudnia 1951 roku w Stargardzie Szczecińskim, był polskim bardem, kompozytorem i muzykiem. W młodości jako harcerz I Warszawskiej Drużyny Harcerskiej zwanej „Czarną Jedynką” uczył się piosenek antyreżimowych - od początku był nastawiony zdecydowanie przeciwko  wówczas panującemu ustrojowi. Był współorganizatorem Harcerskiej Rozgłośni Muzycznej w Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Rejtana – pierwsza jej emisja nastąpiła 25 maja 1966, rok później rozgłośnia miała już własne pomieszczenie (współpracowała z Polskim Radiem). W 1968 r. Przemysław Gintrowski wpadł na pomysł utworzenia zespołu muzycznego „Między Niebem a Ziemią”, którego został liderem. Zespół ten grał początkowo kompozycje The Doors, Rolling Stones, Animals, Procol Harum, wkrótce zaczęto tworzyć własne kompozycje – pisano muzykę do wierszy A. Asnyka, J. Tuwima, B. Leśmiana, K. I. Gałczyńskiego. Zespół przetrwał do 1971 roku.

ZAPROSZENIE NA UROCZYSTOŚĆ NADANIA IMIENIA AULI ZESPOŁU SZKÓŁ
- KONCERT "DRZEWO I GWIAZDA":

Przemysław Gintrowski miał marzenie by zostać inżynierem, dlatego wybrał się na Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej. Po zdobyciu tytułu inżyniera, w 1973 roku rozpoczął studia – kierunek fizyka – na Uniwersytecie Warszawskim. W swoim życiu przez półtora roku był nawet nauczycielem w dwóch warszawskich liceach.

W 1976 roku po raz pierwszy wystąpił publicznie. Swoją piosenką „Epitafium dla Sergiusza Jesienina” wygrał przegląd piosenki studenckiej w „Riwierze”. Następnie wraz z Jackiem Kaczmarskim i pianistą Zbigniewem Łapińskim przygotował oraz zrealizował program poetycki „Mury”. Tytułowa piosenka tego programu stała się swoistym przebojem – była hymnem Sierpnia 80, stając się tym samym nieformalnym hymnem Solidarności. W 1980 powstał kolejny wspólny program tria – „Raj”. W 1981 roku z Jackiem Kaczmarskim otrzymał II nagrodę w konkursie kabaretowym za „Epitafium dla Włodzimierza Wysockiego” w Opolu, a także nagrodę na wrocławskim Przeglądzie Piosenki Aktorskiej. W październiku tegoż roku centrala związkowa CFDT zaprosiła bardów polskiej antykomunistycznej opozycji do Francji na tournee. Gintrowski i Łapiński wrócili do Polski, by odwołać koncerty (tournee po Francji przedłużało się – ich występy cieszyły się ogromną popularnością), ale nie zdołali już dołączyć do Kaczmarskiego. Odmówiono im paszportów, a stan wojenny wprowadzony w Polsce 13 grudnia 1981 na długo rozdzielił artystów.

PLAKAT PROMUJĄCY KONCERT:

W tymże stanie wojennym Przemysław Gintrowski rozpoczął samodzielną działalność artystyczną w tzw. „drugim obiegu kulturalnym”. Koncertował głównie w domach, a także między innymi w pomieszczeniach Muzeum Archidiecezji. Publiczność masowa poznała go jako autora głośnej (w obu znaczeniach tego słowa) muzyki do filmu „Matka Królów”, a później dużo lżejszej muzyki do serialu Stanisława Barei „Zmiennicy”. Jest też twórcą muzyki do licznych filmów i spektakli teatralnych. Współcześnie kojarzony przez młode pokolenie głównie z „Kołysanką” do filmu „Tato” w reżyserii M. Ślesickiego. W tym miejscu warto powiedzieć, że w trakcie realizacji nagrań muzyki do filmu„Matka Królów” nielegalnie udało mu się nagrać w studiu państwowej telewizji płytę „Pamiątki”, wydaną później przez drugoobiegowe wydawnictwa. Z kolei w studio nagraniowym Akademii Muzycznej w Warszawie, przy pomocy Jacka Szymańskiego, nagrany został program „Raport z oblężonego miasta”, w którym znalazły się piosenki do tekstów między innymi Zbigniewa Herberta i Tomasza Jastruna.

Przemysław Gintrowski tak wspomina tamten czas: „Program „Pamiątki” powstał w 1982 roku. Wykonywałem go głównie w Muzeum Archidiecezji. Tak samo jak koncerty, sama rejestracja tego recitalu skażona była duchem czasu – nagrywałem go w różnych studiach państwowych, przy okazji innych realizacji, choć treści śpiewanych utworów nie były zgodne z koncepcją historii ówczesnego państwa. „Pamiątki” zaś mówią właśnie o historii. Można ją w tych piosenkach odczytywać dosłownie, przypisując do konkretnych lat i wydarzeń. Jeśli jednak jest prawdą, że historia zwykła się powtarzać, program stanie się własnością okresu, ironicznie dziś określanego, martyrologicznym.”

Gintrowski w przejmujący sposób interpretował teksty „Księcia Poetów”, czyli Zbigniewa Herberta, który w swoisty sposób stał się nieformalnym „tekściarzem” barda. Mimo to, w latach 80 przygotował przy współpracy z Jerzym Czechem program „Kamienie” opowiadający losy postaci historycznych. Ten recital wykonywany był przez Gintrowskiego z parateatralną ruchomą scenografią (wykorzystano nowatorskie efekty świetlne) dzięki nawiązanej współpracy ze zdolnym reżyserem młodego pokolenia – Leszkiem Mądzikiem. Ostatecznie „Kamienie” zostały nagrane dopiero latem 1991 roku.

W tym też roku już po powrocie Jacka Kaczmarskiego z przymusowej emigracji, Trio, które zostało na nowo wskrzeszone nagrało w Teatrze Dramatycznym w Białymstoku program „Mury w Muzeum Raju” – wybór najaktualniejszych piosenek sprzed lat. W 1993 roku trio zrealizowało nowy autorski program, dotykający egzystencjalnych problemów jednostek ludzkich: „Wojna postu z karnawałem”. Po koncertach i wspólnym tournee trio znów przerwało współpracę, nie nagrywając więcej własnych programów, Kaczmarski wyjechał do Australii, Gintrowski z kolei zajął się komponowaniem muzyki do filmów.

W 2000 roku Gintrowski wydał płytę „Odpowiedź” – znalazło się na niej 16 piosenek, tylko do wierszy Zbigniewa Herberta.

Kiedy Jacek Kaczmarski dowiedział się o swojej strasznej chorobie: rak mięśnia, na którym z jednej strony wspiera się przełyk, a z drugiej krtań, Gintrowski bez wahania wziął udział w koncertach charytatywnych na rzecz przyjaciela. Jacek Kaczmarski miał cały czas nadzieję na odzyskanie głosu i powrót do ukochanej pracy artystycznej, stosując nowatorskie leczenie, jak się okazuje później – nieskuteczne... Kaczmarski zmarł 10 kwietnia 2004 roku.

PROJEKT TABLICY UPAMIĘTNIAJĄCEJ PRZEMYSŁAWA GINTROWSKIEGO:

Przemysław Gintrowski związał się z Warszawską Szkołą Filmową, w której był wykładowcą muzyki filmowej. 31 sierpnia 2006 został odznaczony przez Prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Postanowieniem z 26 października 2012 r., pośmiertnie, został „za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej i kształtowanie patriotycznych postaw Polaków” przez prezydenta Bronisława Komorowskiego odznaczony Krzyżem Oficerskim tegoż Orderu. W 2012 pośmiertnie odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdana Zdrojewskiego Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2009 w uznaniu zasług dla Stolicy Rzeczypospolitej Polskiej uhonorowany został Nagrodą Miasta Stołecznego Warszawy. W ramach obchodzenia Roku Herberta wydana została płyta „Tren” zawierająca nowe utwory z tekstami Zbigniewa Herberta.

W 2009 r. ukazał się kolejny program „Kanapka z człowiekiem i trzy zapomniane piosenki”, na którym podobnie jak w przypadku „Trenu” Przemysław Gintrowski wystąpił przy akompaniamencie orkiestry symfonicznej. Na płycie znalazły się nie tylko znane i cenione utwory z dotychczasowej twórczości, premierowe „Zapałki” oraz trzy nieco zapomniane piosenki. Album zamyka „I’m Your Man”, który miał być zapowiedzią kolejnego projektu.

Przemysław Gintrowski zmarł 20 października 2012 r.

Informacje pochodzą z oficjalnej strony Przemysława Gintrowskiego oraz Wikipedii: